Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2011

ΕΓΩΙΣΜΟΣ


Συνήθως φοβόμαστε αυτά που φοβούνται και οι άλλοι γύρω μας ή αυτά που μας λένε κάποιοι ειδικοί ότι πρέπει να φοβόμαστε: τους σεισμούς, τις πυρκαγιές, την ανεργία, τον καρκίνο, το AIDS, τη νόσο των τρελών αγελάδων, και ό,τι άλλο καινούριο μπορεί να προκύψει στις μέρες μας. Φυλαγόμαστε και καλά κάνουμε. Όμως δεν είναι σίγουρο ότι ξέρουμε καλά ποιος είναι ο πραγματικός κίνδυνος, η πραγματική απειλή γύρω μας και μέσα μας, τι είναι αυτό που χρειάζεται να στρέψουμε την προσοχή μας, γιατί η απειλή είναι άμεση, καθημερινή και η κατάληξη πραγματικά οδυνηρή.

Tον μεγάλο κίνδυνο τον κουβαλάμε επάνω μας, ο μεγάλος μας εχθρός βρίσκεται μέσα μας και λέγεται εγωισμός. Εγωισμός με όλα του τα παρακλάδια: φιλαυτία, υπερηφάνεια, έπαρση, προβολή κλπ. Δεν υπάρχει μεγαλύτερος κίνδυνος για τον άνθρωπο και την ψυχή του, δεν υπάρχει χειρότερη ασθένεια, αφού οι συνέπειές της δεν είναι μόνον ισόβιες, καταστροφικές για τον ίδιο "φορέα" του εγωισμού, αλλά και αιώνιες. Το σημαντικότερο απ' όλα είναι ότι ο ίδιος ο Θεός πολεμάει τον εγωισμό, τον χτυπάει, "στους υπερηφάνους αντιτάσσεται". (Α΄ Πέτρου ε΄ 5, Ιακώβου δ΄ 6). Δεν υπάρχει χειρότερη κατάσταση για τον άνθρωπο από αυτήν, να έχεις το Θεό απέναντί σου, να έχεις το Θεό να αντιτάσσεται σε ό,τι κάνεις, γιατί σε ζώνει ο εγωισμός και η ανόητη υπερηφάνεια. Δεν μπορεί ο άνθρωπος να ορθοποδήσει έτσι... είναι βέβαιο ότι οδεύει αργά μα σταθερά στην ολοκληρωτική καταστροφή, με το Θεό αντίθετο, αντίπαλο, αντιμέτωπο. Πριν προχωρήσουμε στο παράδειγμά μας, που θα κάνει πιο ανάγλυφα όλα αυτά τα σημεία, ας πούμε και τούτο. Είναι ανοησία ο εγωισμός του ανθρώπου, ανοησία και φτήνια, αλλά αυτό ακριβώς είναι το κατάντημα του ανθρώπου της αμαρτίας. Ο ίδιος ο Κύριος, ο Θεός του Σύμπαντος μας ταΐζει, μας ποτίζει,

"Αυτός δίδει εις πάντας ζωήν και πνοήν και τα πάντα.... εν Αυτώ ζώμεν και κινούμεθα και υπάρχομεν" (Πράξεις Αποστόλων ιζ΄ 25, 28)

Αφού χαρούμε, απολαύσουμε και ξοδέψουμε τα μοναδικά δώρα της αγάπης Του, μετά Τον προσπερνάμε, Τον αγνοούμε, Του γυρίζουμε την πλάτη και στήνουμε θεωρίες ότι δεν υπάρχει... ότι δεν υπήρξε ποτέ... Την ίδια ώρα που πίνουμε το δροσερό νεράκι Του και εισπνέουμε τον αέρα που μας χαρίζει, εμείς ταΐζουμε τον εγωισμό μας: "Εγώ... εμένα... και μένα... σε μένα... από μένα... δικό μου, εγώ...." Είμαστε πιο ανόητοι και φτωχοί κι από τα ίδια μας τα πιτσιρίκια στο σπίτι... Σκέψου το παιδάκι που ταΐζεις και ντύνεις και χαϊδεύεις όλη μέρα, να γυρίσει να σου πει "εγώ... εμένα... δικό μου... και μόνος μου..." Θα γελάσεις, θα πονέσεις, θα συγχωρέσεις, θα μακροθυμήσεις για να του δώσεις την ευκαιρία να μετανοήσει, να ταπεινωθεί, να αναγνωρίσει, να επιστρέψει... Γιατί αυτά που λέει και κάνει ο εγωιστής άνθρωπος είναι προκλητικά μα και παράλογα, και το μόνο που μπορεί να περιμένει κανείς με υπομονή και έλεος είναι να τον δει να επιστρέφει στα λογικά του. Να παραδέχεται, να ταπεινώνεται.... Αν δεν το κάνει; Ο ίδιος ο Θεός γίνεται αντίπαλος, αντιμαχόμενος, αντιτασσόμενος, και τότε είναι που αρχίζει η τραγωδία για τον άνθρωπο. Διαβάστε όσα αντιγράφουμε πιο κάτω και θα καταλάβετε:

"Ούτε ο ίδιος ο Θεός δεν μπορεί να βυθίσει αυτό το πλοίο", απάντησε ο αξιωματικός του Τιτανικού σε μια κυρία που στεκόταν με έκπληξη θαυμάζοντας το ολοκαίνουριο υπερωκεάνιο, όταν τον ρώτησε αν ήταν πραγματικά αβύθιστο! Δεν μπορεί να το βυθίσει ούτε ο ίδιος ο Θεός.... Χρειάστηκε μόνον ένα παγόβουνο να συρθεί για λίγο επάνω στη ράχη του, για να διαψευσθούν εύκολα αλλά και τραγικά όλοι και όλα γύρω από το μεγαλύτερο και πολυτελέστατο υπερωκεάνιο της εποχής του. Ο ίδιος ο ναύαρχος-σχεδιαστής του Τιτανικού Τόμας ’ντριους χάθηκε μαζί με το δημιούργημά του στα παγωμένα νερά του Ατλαντικού. Ξαφνικά ακούστηκε ένας παράξενος θόρυβος, σαν κάποιος να έσυρε ένα γιγαντιαίο δάχτυλο στα πλευρά του πλοίου. Δεν ήταν παρά ένα παγόβουνο από τα πολλά που έπλεαν στην περιοχή και που ο πλοίαρχος του Τιτανικού το αγνόησε... Η υπεροψία, ο εγωισμός μαζί με την ανοησία είναι βέβαιο ότι σκοτώνουν... Ήδη ετοιμαζόταν ο υγρός τάφος τους... Μερικοί επιβάτες άφησαν τη διασκέδασή τους, τα χαρτιά που έπαιζαν στα σαλόνια και βγήκαν να δουν. Ο σκοτεινός όγκος του παγόβουνου απομακρυνόταν στο βάθος και το πλοίο συνέχιζε το ταξίδι του υπερήφανο, μεγαλόπρεπο, αμέριμνο... Ήταν 11.40 μ.μ. της 14ης Απριλίου του 1912. Η ανθρωπότητα ετοιμαζόταν για τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο πλοίαρχος και μερικοί αξιωματικοί του κατέβηκαν αμέσως στο κύτος του σκάφους. Το ρήγμα που άνοιξε το παγόβουνο είχε μήκος σχεδόν 90 μέτρων. Αμέσως τα νερά της παγωμένης θάλασσας όρμηξαν μέσα στα αμπάρια και άρχισαν να τα πλημμυρίζουν. Πέντε από τα στεγανά αμπάρια του Τιτανικού γέμισαν γρήγορα νερά. Αν είχαν πλημμυρίσει μόνο τα τέσσερα, ο Τιτανικός θα έφτανε στη Ν. Υόρκη... Ακολούθησαν σκηνές τραγικές αλλοφροσύνης. Στις 12.05 μεσάνυχτα ο πλοίαρχος διατάζει να εγκαταλειφθεί το σκάφος... Στις 12.15 φεύγει το πρώτο SOS... Στις 12.45 οι πρώτες 20 βάρκες κατεβαίνουν στη θάλασσα... Από τους 2.220 επιβάτες επέζησαν μόνον οι 713... Στις 2.20 τα χαράματα την επόμενη μέρα οι 46.328 τόνοι του Τιτανικού χάθηκαν κάτω από την παγωμένη και ήρεμη θάλασσα του Βόρειου Ατλαντικού...

Ούτε τρικυμία, ούτε θύελλα, ούτε απρόβλεπτη θαλασσοταραχή, κακοκαιρία... Μόνον ο ανόητος εγωισμός, μόνον έπαρση προκλητική ανθρώπινη. "Αυτό το πλοίο ούτε ο ίδιος ο Θεός δεν μπορεί να το βυθίσει..." Ο αβύθιστος Τιτανικός κείτεται πάνω από 85 χρόνια σιωπηλός και νικημένος, στην υγρή και σκοτεινή αγκαλιά του Ατλαντικού, για να μας θυμίζει κάτι πολύ χρήσιμο για τον καθένα μας:

"Ο εγωισμός είναι ίσως η φονικότερη αρρώστια".

Και είναι αρρώστια, αφού αχρηστεύει τον άνθρωπο, τον γεμίζει με ανόητη φιλαυτία και έπαρση, τον κάνει επικίνδυνο και άμυαλο, του σκοτεινιάζει το νου και την καρδιά, δεν μπορεί ούτε να δει, ούτε να ακούσει, ούτε να αντιληφθεί, ούτε να συναισθανθεί την κατάστασή του. Αυτά είναι τα κύρια συμπτώματα της αρρώστιας του εγωισμού και της έπαρσης. Η κατάληξή της; Αν δεν αντιμετωπισθεί έγκαιρα και γρήγορα, σκοτώνει. Νικάει τον άνθρωπο και τον σκοτώνει με αιώνιο θάνατο χωρίς τη χάρη και το έλεος του Κυρίου στη ζωή του. Υπάρχει ένα ακόμα σοβαρό σημείο. Πρέπει να τον σκοτώσεις τον εγωισμό σου, γιατί αν δεν τον σκοτώσεις, θα σε σκοτώσει εκείνος. Και υπάρχει το σωστό και αποτελεσματικό όπλο που συντρίβει τον εγωισμό, ακριβώς ό,τι χρειάζεται για να μας δεχθεί ο Κύριος και να κάνει Βασίλειό Του την καρδιά μας. Είναι ο σταυρός του Ιησού Χριστού. Είναι "φονικό μέσο" ο σταυρός του Ιησού Χριστού. Όταν τον πιστέψεις, όταν τον αγκαλιάσεις με ταπείνωση και γνήσια εκζήτηση, τότε αμέσως ο εγωισμός σωριάζεται στο πάτωμα, γιατί νιώθεις ανάξιος, άχρηστος, ελεεινός αλλά και ελεημένος. Οι άνθρωποι της έπαρσης, του εγωισμού, της φιλαυτίας, δεν κατάλαβαν τίποτα από το σταυρό και τον σταυρωμένο Ιησού Χριστό. Έστω κι ας μπαινοβγαίνουν σε μια εκκλησία και ας ακούνε κηρύγματα με τα οποία συμφωνούν, εάν δεν συσταυρωθεί ο εγωισμός τους μαζί με τον Ιησού Χριστό, δεν θα συναναστηθούν μαζί Του καινούριοι, λυτρωμένοι, ξαναχτισμένοι, αναγεννημένοι χριστιανοί, πραγματικά παιδιά του Ουράνιου Πατέρα μας. Ο εγωισμός θεραπεύεται όταν εντοπισθεί έγκαιρα, όταν διαγνωσθεί σωστά με ειλικρίνεια και απλότητα καρδιάς, όταν αντιμετωπισθεί με ταπείνωση και πίστη μπροστά στο σταυρό και την ανάσταση του Σωτήρα μας Ιησού Χριστού. Αν δεν αντιμετωπισθεί έτσι, τότε σκοτώνει και την ψυχή και το σώμα. Ο άνθρωπος της φιλαυτίας και της έπαρσης είναι ένα περιφερόμενο μόλυσμα, είναι επικίνδυνος και δυστυχισμένος, και στις μέρες μας, τις έσχατες, του Τέλους, ο αριθμός τους θα θεριεύει, δυστυχώς και ανάμεσά μας, με απρόβλεπτες προεκτάσεις.

Ας μείνουμε στην απλότητα, την ταπείνωση, την πίστη, την αγάπη στον Κύριό μας. Απ' αυτά ας είναι γεμάτη η ζωή μας, η ψυχή μας και η μέρα μας. Είναι η μόνη βεβαιότητα, η μόνη σιγουριά και ασφάλεια.

Παρασκευή 7 Οκτωβρίου 2011

The one


Let's start over.
I'll try to do it right this time around.
It's not over.
'Cause a part of me is dead and in the ground.
This love is killing me,
But you're the only one.
It's not over.

Τετάρτη 5 Οκτωβρίου 2011

Feel the pain.

“That’s ‘cause we all wanna be problemless. To fix ourselves. We look for some magic solution to make us all better, but none of us really know what we’re doing. And why is that so bad? That’s all we humans can do. Guess. Try. Hope. But, Justin, just pray you don’t fool yourself into thinking you’ve got the answer. Because that’s bullshit. The trick is living without an answer. I think.”

"Feel the pain. Until it hurts no more"

"You can’t get your yesterdays back so live them to their fullest and don’t fill them with choices you will regret for all of your tomorrows"

"Actions speak louder than words."

"And after a while you learn that you don't need anyone else in order to survive. No one is ever going to always be there, no matter what they say or what they promise you. You just gotta suck it up and accept it."

"If a relationship doesn't make you a better person, then you're with the wrong one"

"When you stop fighting, you stop living. So find your fight and fight like hell until your battle is won."

"Learn from your past , move on , grow stronger . People are fake , but let your trust last longer . Do what you got to do , but always stay true , and never let anyone get the best of you"

"I crossed the street to walk in the sunshine."

"if you can't handle me at my worst then you sure as hell don't deserve me at my best"

"I have a history of making decisions very quickly about men. I have always fallen in love fast and without measuring risks. I have a tendency not only to see the best in everyone, but to assume that everyone is emotionally capable of reaching his highest potential. I have fallen in love more times than I care to count with the highest potential of a man, rather than with the man himself, and I have hung on to the relationship for a long time (sometimes far too long) waiting for the man to ascend to his own greatness. Many times in romance I have been a victim of my own optimism."

"You need to learn how to select your thoughts just the same way you select your clothes every day. This is a power you can cultivate. If you want to control things in your life so bad, work on the mind. That's the only thing you should be trying to control."

...Όλα είναι δρόμος...: "Έπρεπε να γεράσω, αγόρι μου, για να μάθω τί είναι...

...Όλα είναι δρόμος...: "Έπρεπε να γεράσω, αγόρι μου, για να μάθω τί είναι...: "Έπρεπε να γεράσω, αγόρι μου, για να μάθω τί είναι ευτυχία. Τελικά ευτυχία είναι ένα ζευγάρι χέρια, δύο χέρια. Αυτά που θα σε αγκαλιάσουν, θ...

About love

Say there's someone in your life and you know you can't be in love with them; you don't really know them, maybe you know that you're not right for them, you know that whatever it is you're feeling is really just an attraction towards an image of that person you've created in your mind

...

And our minds were meant to sail, take rest from thoughts, take a break from this world and we'll feel miles away from the places that we used to be.

Τρίτη 4 Οκτωβρίου 2011

Valdimir Nabokov, Invitation to a Beheading

In spite of everything I loved you, and will go on loving you—on my knees, with my shoulders drawn back, showing my heels to the headsman and straining my goose neck—even then. And afterwards—perhaps most of all afterwards—I shall love you, and one day we shall have a real, all-embracing explanation, and then perhaps we shall somehow fit together, you and I, and turn ourselves in such a way that we form one pattern, and solve the puzzle: draw a line from point A to point B…without looking, or, without lifting the pencil…or in some other way…we shall connect the points, draw the line, and you and I shall form that unique design for which I yearn. If they do this kind of thing to me every morning, they will get me trained and I shall become quite wooden.

ΤΥΧΗ ΚΟΙΝΗ.


Οι δρόμοι μου,
οι δρόμοι σας
κι αυτό.

Εκείνος,
εγώ
κι αυτό.

Κική Δημουλά.

Every man every woman wants a lover in their life
They would lie for it die for it
Every man every woman thinks it only fair
Love's the light that guides us through the darker days.

Gotta laugh Has the morning let you down again?
Wash your hands of it
Cause they don't know the answers to your prayers
Too scared to fall again
Lay your hands on me
Believe that I love you

More than you could ever know
My love you taken over me